Nereye Gidiyoruz

‘’insanlık’’  unutulan bir kavram olmuyor mu sizce de yavaşça…

Ne zaman öğreneceğiz karşımızdaki kişiyi en başta insan olduğu için sevmeyi…

İnsanlık, yolda gördüğün dilenciye para vermek değildir; insanlık, Afrika da açlıktan ölen çocuğun dramını hissedebilmektir.

İnsanlık; Ermeni, İngiliz, yâda Yahudi ve Hıristiyan’ın bile başta insan olduğunu kavrayabilmektir.

Dünyayı kendi toprakları içindeki sınırları kadar sayan hatta bazıları için İstanbul yâda mahallesinin sınırları içerisinden ibaret sayan güzel ülkemin insanları ne zaman baktığı yeri değiştirirse o zaman daha da güzelleşecek ülkem ve dünyam.

Fakat bu ‘’insanlık’’ zaten artık hayalden başka bir şey değil.

Komşusu açken vereceği ekmeğin hesabını bile yapmaya başlayan bu eli açık bu misafirperver ülke bile bu hale geldiyse geri kalan ülkeleri siz düşünün.

‘’insanlık’’ ın yok olmasına en büyük örnek küresel ısınma değilmidir sizce bırakın başkasına yardım etmeyi kendi yaşadığımız hava sahasını bile yok etmekten kaçınmıyoruz.

Ve dünyanın tek umudu yine gelecek nesiller olacaktır. Kapitalist bir dünyanın yetiştirdiği bir gelecek…